«Мен апельсинді қалай жедім?» моноспектаклі

Мен апельсинді қалай жедім? - үнсіздік тереңінен шыққан ішкі монолог. Жүрек үніне құлақ асып, естілген шындықты сахнаға алып шығуы. Әр сөз - жара ізіндей, әр әрекет - ұмытылған сәттің елесіндей, күйге енеді.

Автор, Апельсин дәмінің - адам сезіміне ұқсайтынын, іші тәтті сырты ащы. Осы жемісті махаббат символы деп алып, адам өмірінің қиындығын, махаббаттың шексіздігін, және қоштасудың ауырлығын баян етеді, автор. 

Еш айқайсыз, тек баяу жанған сезімін, өз өмір шындығын, жараланған жүректі ашып көрсетеді. Бір адамның естелігі - бүкіл ұрпақтың үнсіз сырындай. Сахнада Жарық пен тыныштық, олардың арасында - адам жүрегінің шынайы келбеті. 

Мен апельсинді қалай жедім? - бұл өткенге жолданған хат, бірақ ол хат өзгеге ме, немесе өзіне арналған ба?