Өтелмеген парыз
Баланың бары бір бақыт, жетістікке жеткені жүз бақыт.
Жаратқан басымдағы бағымды алсаң да баламды алма.
(Халық мақалы).
Қожабек қарияның жігіт болып, жетістікке жетіп, елдің батасына алар шағында жалғыз ұлы ішке кірген беймәлім індеттен айықпай арғы дүниеге аттанып кете барды. Сағы сынған Қожабек қариямен кемпірі жанарларын жас жуып, жалғыз тұяқтан айрылып, жаратқанда не жазғанын түсінбей әлек.
Дегенмен құдайдың да құлдарына деген өз есебі бар емес пе? Қожабектің қайғысын сейілтіп, қаладан келген жақсы жаңалық өшкен шырағын қайта жаққандай болды. Қатарластары секілді жар құшып, той жасап, қуанышқа да кенелмеген ұлының сол алыс қалада кіндігінен тараған ұрпақ бар екенін естіген Қожабек ақсақал өзін қоярға жер таппай, буынып-түйініп қалаға аттанады. Қожабек қария ұлынан қалған ұрпағының жалғасын,ұлынан қалған тұяғын іздеп келеді. Естіген шындыққа айналып, тіпті біреу емес бірнеше баланың бары анықталады. Қожабек сол ізбасарын таптыма? Олар нешеу? Оларды әкелері өскен қара шаңыраққа алып келе алдыма? Бұл сұрақтарға көрермен театрдағы қойылым арқылы жауап ала алады.
