ПОЙЫЗ 21.15 Қарағанды қаласында

Экзистенциальді қойылым дегеніміздің өзі бүкіл жасандылықтың бетінен бетперде сыпыру. Ол ешкімді сомдамайды. Ішкі жан дүниесіне үңіліп, ақиқатты айтады. Сыншының сүңгі қаламынан, көрерменнің көңілінен қорықпайды.

Бұл жанрды —батылдық деп атасақ та болады. Бұл жанрмен танысқыңыз келсе тәуелсіз DAT театрының белгілі ақын Ж.Жаңқашұлының аудармасымен қойылған түрік жазушысы Т.Орбайдың “Поезд 21:15” қойылымын көруіңіз керек! Егер біреу театрдан бәрін түсініп, 2+2=4 деп қайтар болса, онда ол алтын қазуға келіп, қазынасыз қайтқан адам. DAT театрының қойылымынан шыққан адам 2+2=4 болатынына күмәнмен қарай бастайды. Бәрімізде құдыққа тасталған Жүсіп пайғамбар секілді жалғыздық пен депрессияның құдығына түсіп көргенбіз. Ондай кезде екі көзің сыртқа емес, ішке үңіледі. Сыртқы әлемнің есігін жауып, ішкі әлемге кіресің. Сөйтсең, ішіңде не жоқ дейсің? Күдікшіл көршің де, мансапқор досың да, уайымшыл анаң да, бәрінің образы бар. “Пойыз 21:15” адамның ішіне үңілуден туған ғажайып шығарма. Адамның ішкі дағдарысымен күресі. Эмоциялардың кардиограммасы.