Вышел покурить - 10 жыл Алматы қаласында

Темір тор ішінде өткен он жыл - бостандықты іздеудің, өз-өзіңмен күрестің он жылы.

Қарапайым мерекелеу емес, жан жарасын ашу.Тәнге сіңіп, жүрекке мөр болған жеңістер мен жеңілістердің шежіресі.

Әр қала - жазылмаған жара секілді. Әр концерт - аты жоқ үнсіз дұға. Әр ән - сөздер арасындағы күйіп тұрған үнсіздік.

Мен өз ізіммен қайта жүріп өтемін. Ешқайдан басталып, ешқайда апармайтын жолмен. Бұрынғы өзімді барлық кейіпте қарсы аламын.

Жаңа мен ескі әндер шындықты жалаңаштайды - қан мен судай, күнә мен тазару секілді.

Кездескенше.